Zondag liep ik voor de eerste keer een halve marathon. 

Wandelend weliswaar, maar toch: 

bijna 23 kilometer, omgeleid vanwege het vele water in de duinen.

Ik had er zin in, 

maar ik hoorde vooraf ook de geniepige gedachte: 

‘Gaat mij dat wel lukken?’ 

In november liep ik voor het eerst 20 kilometer, 

en in de laatste kilometers vonden mijn voeten en benen het helemaal genoeg. 

En deze tocht zou nog langer zijn..

De route was schitterend,

van het strand van Egmond naar Bergen 

en daarna de duinen en het bos in.

De wind was koud, 

maar de zon scheen 

en het uitzicht op de zee en de wolken was fantastisch. 

En opeens na 8 kilometer lopen, 

bij de tweede stempelpost, 

werd ik verrast door een nieuwe gedachte: 

‘Of ik het wel ga redden?! 

Geniet er maar van Shantjeet! 

Voor je het weet, is het voorbij!’

Een mindshift, 

op een hele diepe laag.

Van de oude gedachte: 

‘Kan ik dit wel, dit aardse leven leiden, 

zoals men zegt dat ik het moet leven?’

naar een nieuw perspectief: 

‘Ik leef mijn leven zoals het mij past 

en ik geniet ervan!’ 

🩵 Hoera voor fysieke uitdagingen 

🩵 Hoera voor transformatie van je oude programmering, tot in je diepste cellen 

🩵 Hoera voor de waarheid van onze eindeloze kracht ✨