Vandaag tijdens het wandelen bedacht ik me: 

Er is zoveel schoonheid op aarde. 

De vraag is niet of de dingen mooi zijn, 

de vraag is 

of wij de mooie dingen zien.

Of wij de dingen mooi zien.

We zijn verblind door onze eerdere ervaringen. 

Door emoties van vroeger 

die we diep hebben weggestopt 

om toen veilig te zijn.

Als dat nog in je lijf waart,

wachtend om gevoeld te worden 

dan zie je niet 

wat er hier en nu gebeurt 

maar dan zie je nu 

wat je toen zag. 

Angst voor de toekomst 

is angst uit het verleden

Een gebeurtenis van toen

speelt zich in je lijf weer af 

Het is een patroon

Dat herhaalt zich

telkens weer 

Net zolang totdat je er zoveel last van hebt, dat je het gaat zien 

Dat is het begin van heling 

Verandering begint met beweging

Met bewustzijn

Voelen

De wens voor een andere uitkomst

Een andere keuze maken

En dit telkens herhalen

Met vallen en opstaan 

creëer je zo

een nieuw patroon

En ben je niet meer wie je was

Met je eigen lijf en mind 

creëer je zo stap voor stap 

en traan voor traan

de hemel op aarde